"Η σκέψη ότι οι εξωγενείς «υποχρεώσεις» στις οποίες ο άνθρωπος έχει αυθυποβληθεί και διατηρεί σαν πέπλο πάνω από τον καθρέφτη της σχέσης με τον εαυτό του, καταρρέουν έστω και προσωρινά, τον σπρώχνουν ολοένα πιο κοντά στην αποκάλυψή του. Στη φανέρωση του -ανεπαίσθητα δημιουργημένου- τιμήματος της κατάκτησης μιας φορμαλιστικής αυτονομίας, που έχει εγγραφεί στο «συλλογικό υποσυνείδητό» του. Καταλήγει υποχρεωμένος να αντιληφθεί την αδυναμία τού να κοιτάξει στα μάτια τον «ενδόκοσμό» του, να έρθει αντιμέτωπος με τη νοηματοδότηση της ύπαρξής του."

Ο Νικόλας Νταούτης στο άρθρο του "Η αρπαγή της Ευρώπης (από την κάλπη)" γράφει για τις ευρωπαϊκές εκλογές: "Η αποδόμηση του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος επιχειρείται πανταχόθεν. Αν τα αυτοπροσδιοριζόμενα ως φιλοευρωπαϊκά κόμματα που την Κυριακή διεκδικούν την ψήφο μας, επιθυμούν να μη συμβάλλουν σε αυτήν, οφείλουν να σταθμίσουν ρεαλιστικά το μέγεθος του διακυβεύματος και να παραγκωνίσουν τα μικροκομματικά τους συμφέροντα. Κομίζοντας το καθένα μια πρόταση πολιτισμού η οποία θα ενδιαφέρει πανευρωπαϊκά, ας την καταθέσουν ολοκληρωμένα στο εκλογικό σώμα δίχως τακτικισμούς εξουσιολαγνείας"