Ο Άλκης Κούρκουλας στην ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών σε συνεργασία με το Hanns Seidel Stiftung «Οι σχέσεις ΕΕ – Τουρκίας: Αδιέξοδο ή Προοπτική;» σημειώνει: «H ιδέα της Ευρώπης λειτουργεί στην Τουρκία, με τρόπο ανάλογο με αυτόν που λειτουργεί και στη Βρετανία. Είναι εύκολο να δημιουργηθεί ένα αντιευρωπαϊκό κίνημα που θα στηρίζεται στα λαϊκιστικά στερεότυπα των σταυροφοριών και της χριστιανικής εχθρότητας προ το Ισλάμ, αλλά όταν το κίνημα αυτό έρχεται αντιμέτωπο με τις πραγματικές συνέπειες του κηρύγματος του, καταρρέει. Στην Τουρκία μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε τους αντιευρωπαϊστές, είναι άλλωστε λίγοι, κινούνται στους εθνικιστικούς κύκλους με ανάλογες αντιλήψεις για την κυριαρχία που έχει ο Μπόρις Τζόνσον»

Ο Κ. Σοφούλης γράφει «Εκεί όπου το ζήτημα παίρνει εξόφθαλμη μορφή πολιτικού σκανδάλου, είναι η νομιμοποίηση της κυβέρνησης των απατεώνων και εκβιαστών από τα ευρωκόμματα! Αν τελικά επικρατήσει αυτή η λογική του πολιτικού καιροσκοπισμού και κυνισμού, ότι δηλαδή συνεργαζόμαστε με τον οποιοδήποτε απατεώνα μας κάνει τη δουλειά μας, με άλλα λόγια, αν δεχτούμε το παραδεκτό του ψεύτικου άλλοθι ότι τάχα η στρίγγλα έγινε αρνάκι, ή πως ο Λένιν του Αιγαίου εν προκειμένω έγινε darling boy εφόσον μας κάνει τη δουλειά, τότε γιατί αύριο να αντιδράσουμε αν ο όποιος Ορμπάν ή Τσίπρας εξελιχθεί σε Περόν με τη ψήφο του «λαού» του;»

Ο Μελέτης Ρεντούμης γράφει για τις σχέσεις ΗΠΑ – Κίνα: «Μόνο ένας συμβιβασμός ανάμεσα στις δύο χώρες μπορεί να τις ευνοήσει αλλά και να φέρει σε μία ευσταθή ισορροπία την παγκόσμια οικονομία, αποφεύγοντας απρόβλεπτες συνέπειες από εναλλακτικές ροές εμπορίου και χρηματαγορών, που δεν είναι βέβαιο πώς θα συμβάλλουν στην άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Ήδη γίνονται αρκετές κινήσεις σε διπλωματικό και οικονομικό επίπεδο, ώστε ο Πρόεδρος Τραμπ να συναντήσει τον Κινέζο ομόλογό του Σι Τζιπίνγκ στην συνάντηση των G20 στην Αργεντινή και αρκετοί αναλυτές πιστεύουν ήδη, σε μία προκαταρκτική συμφωνία η οποία σε μεταγενέστερο στάδιο θα οριστικοποιηθεί.»

Ο Άγγελος Τερζούδης γράφει για τις θεωρίες συνωμοσίας ως απειλή για τη δημοκρατία: «Η δημοκρατία απειλείται, προειδοποιούν όλο και περισσότεροι αναλυτές, διανοούμενοι και πολιτικοί. Εθνικολαϊκιστές και αδίστακτοι δημαγωγοί κατάφεραν να προωθήσουν τις θέσεις τους μέσα από διάφορα επιχειρήματα, βασισμένα σε θεωρίες συνωμοσίας από τη μια μεριά και πλειοδοσία σε ανεύθυνες υποσχέσεις για εντελώς ανέφικτα πράγματα από την άλλη, εκμεταλλευόμενοι ταυτόχρονα στο έπακρον και την αγανάκτηση των πολιτών από τα γνωστά αυξανόμενα προβλήματα στα μεσαία και χαμηλά στρώματα της κοινωνίας, λόγω κυρίως της παγκοσμιοποίησης.»

Ο Μελέτης Ρεντούμης γράφει για Μακεδονικό και τις εξελίξεις στην συμφωνία των Πρεσπών και σημειώνει: «Η χώρα μας, με ευθύνη πρωτίστως της παρούσας κυβέρνησης, δεν έβαλλε σε προτεραιότητα τα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά της συμφέροντα, έτσι ώστε να κερδίσει η ίδια πάνω από όλα τόσο στο ενεργειακό, στο στρατιωτικό και στο οικονομικό πεδίο στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, αλλά σύρθηκε σε μία τετελεσμένη διαπραγμάτευση, όπου έδωσε κεκτημένα αιώνων, μέσα σε λίγες εβδομάδες, αναγάγοντας μία χώρα με αίολη ταυτότητα, σε ρυθμιστή των εξελίξεων με γλώσσα και ταυτότητα και μάλιστα με συγκεκριμένες αλυτρωτικές αναφορές.»

Ομιλία Μ. Νεκτάριου στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών «Στον απόηχο της ΔΕΘ- Η πορεία της χώρας μέχρι τις εκλογές», τονίζει μεταξύ άλλων: «Ο μόνος τρόπος να σταματήσει η μείωση των συντάξεων και να δουν για πρώτη φορά στα τελευταία δέκα χρόνια οι συνταξιούχοι μια αύξηση που μπορεί να είναι ένα κοινωνικό μέρισμα που θα τους δίδεται λόγω της αυξημένης απόδοσης της οικονομίας. Αν δεν συμβεί αυτό και συνεχίσουμε με τα προγράμματα λιτότητας και πλεονασμάτων κλπ. θα έχουμε συνεχή μείωση των συντάξεων. Επομένως είναι ευοίωνο ότι το πολιτικό σύστημα αρχίζει και προσγειώνεται πλέον στην πραγματική κατάσταση της χώρας.»