Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: πρωτοσελιδο

Συζήτηση μεταξύ των Βασίλη Σκουρή, πρώην Πρόεδρου του ΔΕΕ και Προέδρου της ΕΕΕΔ, και Ευάγγελου Βενιζέλου στην ημερίδα «Η δοκιμασία της Ευρωπαϊκής Ιδέας» που διοργάνωσαν ο Κύκλος Ιδεών και η ΕΕΕΔ, τιμώντας την Ημέρα της Ευρώπης στις 9 Μαΐου:
Β. Σκουρής: Θέλω πρώτα να σας πω, πριν αρχίσουμε τη συζήτηση με τον κ. Βενιζέλο, ότι είμαστε φίλοι κι έτσι θα μιλούμε, νομίζω, ο ένας στον άλλο στον ενικό. Θα κάνουμε λοιπόν μια συζήτηση πάνω σε συγκεκριμένα θέματα και ερωτήματα, τα οποία έχουμε εντοπίσει από κοινού και θα επιχειρήσουμε να δώσουμε απαντήσεις για να βγάλετε στο τέλος εσείς τα συμπεράσματά σας, εάν και κατά πόσο υπάρχει κρίση στην ευρωπαϊκή ιδέα.

Ο Νίκος Τσολακίδης γράφει για τη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και τη μετά ΣΥΡΙΖΑ εποχή: «Η πατρίδα στη μετά την πρώτη φορά ‘’αριστερά’’ εποχή, απαιτεί εθνική στρατηγική και όραμα για το μέλλον, πολύ περισσότερο χρειάζεται μια συνεργασία πολιτικών δυνάμεων που θα κληθούν με την εντολή του καταπονημένου λαού, να οικοδομήσουν και ταυτόχρονα να υπηρετήσουν αυτό το όραμα και να διαμορφώσουν ένα νέο αφήγημα με συστατικά στοιχεία την ειλικρίνεια, τον κοινωνικό και πολιτικό έλεγχο, την υπευθυνότητα και με αίσθημα ευθύνης ότι αναλαμβάνουν πρωτίστως να θέσουν το όχημα της χώρας στην ευρωπαϊκή τροχιά της διαφάνειας και της αληθινής συμμετοχικής δημοκρατίας, του σεβασμού, της ανάπτυξης , των ίσων και ίδιων ευκαιριών για όλους, της ασφάλειας και σταθερότητας.»

Ο Νίκος Λαλιώτης γράφει για τον λαϊκισμό και τον ελιτισμό: «Ο λαϊκισμός από την μία βρίσκει έδαφος στην αμάθεια, την ημιμάθεια και στην ρηχότητα της σκέψης, ο ελιτισμός από την άλλη βρίσκει έδαφος στους μορφωμένους, στους καλλιεργημένους και στους κύκλους των οικονομικά ισχυρών. Και βρίσκει εκεί έδαφος, διότι λόγω της γνώσης και της οικονομικής ευμάρειας, αυτοί οι κύκλοι νιώθουν έξω από τον κορμό της κοινωνίας, νιώθουν ότι δεν χρειάζονται την κοινωνία, αντιθέτως η κοινωνία χρειάζεται αυτούς είτε για να επενδύσουν οικονομικά, είτε να για να την οδηγήσουν πνευματικά ή πολιτικά μέσα από τις γνώσεις τους.»

Ο Μαρίνος Σκανδάμης γράφει για τα Fake News και τον νέο ποινικό κώδικα: "H ενσυνείδητη παραπληροφόρηση μέσω του τύπου και κυρίως πια του διαδικτύου, έχει λάβει χαρακτηριστικά πανδημίας. Μέσα από αυτή δεν εξυπηρετείται μόνο ο ρατσιστικός ή μισαλλόδοξος λόγος και οι θεωρίες συνωμοσίας, αλλά επιπλέον, η αποσταθεροποίηση των πολιτικών αντιπάλων και η υπονόμευση των θεσμών. Αυτό επιτυγχάνεται πρωτίστως μέσα από τη δράση των trolls και την παραγωγή και διάχυση των fake news. Το άρθρο 191 Ποινικού Κώδικα παρέχει τη δυνατότητα να τιμωρηθεί αυτή η διασπορά ψευδών ειδήσεων. Ιδίως μάλιστα όταν διαταράσσεται η δημόσια πίστη."

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, στην ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών "Κράτος και Εκκλησία", τονίζει: "Πιστεύω, λοιπόν, ὅτι δικαιοπολιτικά εἶναι καί ὥριμο καί σκόπιμο νά ὀργανωθεῖ ἕνας σοβαρός, πολυετής καί ψύχραιμος διάλογος ἀνάμεσα στό Κράτος καί τήν Ἐκκλησία, στά πλαίσια μιᾶς διακομματικῆς Ἐπιτροπῆς, βασισμένος στόν ἀμοιβαῖο σεβασμό, στή βαθειά γνώση τοῦ χαρακτήρα τῆς φύσης καί τῆς λειτουργίας τῶν δύο θεσμῶν καί στήν πλήρη συνεκτίμηση ὅλων τῶν ἱστορικῶν, κοινωνικῶν, πολιτειολογι­κῶν, πολιτιστικῶν καί ἐκκλησιολογικῶν δεδομένων πού συνθέτουν τό ὅλο πλαίσιο ἀναφορᾶς τῶν σχέσεών τους χωρίς ἀκρότητες ἀλλά μέ νηφαλιότητα καί εἰλικρίνεια."

O Ιωάννης Κονιδάρης, στην ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών, "Κράτος και Εκκλησία", τονίζει: " Οι σχέσεις Κράτους - Εκκλησίας στη χώρα μας στρέβλωσαν εξαρχής. Και είναι ανάγκη στο σημείο αυτό να σταχυολογήσω όλως επιλεκτικά και προφανώς ελλειπτικά, κάποιους σταθμούς εκκλησιαστικής πολιτικής για να αναδείξω και να καταδείξω αυτή τη στρέβλωση που ξεκίνησε με την ίδρυση του νεότερου ελληνικού κράτους και συνεχίζεται έως τις ημέρες μας… Με τη, μετά παρρησίας, διαπίστωση ότι ατυχώς, υπάρχει, διαχρονικά, πλήρης άγνοια των εκκλησιαστικών ζητημάτων στους πολιτικούς όλων των παρατάξεων, πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, που απλώς επαληθεύουν τον κανόνα."

Στην ομιλία του ο Ιωάννης Σαρμάς κατά στην παρουσίαση του βιβλίου του Ευ. Βενιζέλου «Η Δημοκρατία μεταξύ Ιστορίας και Συγκυρίας», στον Πειραιά, τονίζει: «Αυτές τις δέκα ιδέες, πολλαπλώς επανερχόμενες, μπόρεσα να εντοπίσω στα κείμενα του βιβλίου. Σε αυτές, που μας μεταφέρουν από το συγκυριακό στο διαρκές, από το παρόν στην Ιστορία, μπορούμε να βρούμε τα μεγάλα θέματα που απασχολούν όλους μας, αλλά και την αναμέτρηση με αυτά του συγγραφέα, ενός επιφανούς διανοούμενου, που έχει όλα τα προσόντα για να αντιμετωπίσει την πρόκληση με επιτυχία. Θερμές ευχαριστίες στους οργανωτές που μου έδωσαν την ευκαιρία να ασχοληθώ κι εγώ με αυτά, και σε σας που είχατε την καλοσύνη να με ακούσετε.»

Ο Γρηγόρης Μιχαηλίδης στην παρουσίαση του βιβλίου του Ευ. Βενιζέλου «Η Δημοκρατία μεταξύ Ιστορίας και Συγκυρίας», στη Δράμα, τονίζει: «Η μεγάλη πρόκληση της εποχής μας είναι η εσωτερική υπονόμευση της ίδιας της φιλελεύθερης και αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Αυτή είναι η νεωτερική ιστορική και θεσμική κατάκτηση ως το σύγχρονο ιστορικό αιτούμενο. Οι θεσμοί της άμεσης δημοκρατίας ή της ημιάμεσης λειτουργούν συμπληρωματικά και ενισχυτικά των πολιτικών αποφάσεων μόνο αν εφαρμόζονται με την αναγκαία θεσμική περίσκεψη. Στην αντίθετη περίπτωση ρευστοποιούν τη βούληση του εκλογικού σώματος με τρόπο που εμποδίζει τη σύνθεση των απόψεων που είναι αναγκαία σε μία πολυφωνική κοινωνία με πανσπερμία συμφερόντων.»

Στην ομιλία του ο Αλέκος Παπαδόπουλος κατά στην παρουσίαση του βιβλίου του Ευ. Βενιζέλου «Η Δημοκρατία μεταξύ Ιστορίας και Συγκυρίας», στον Πειραιά, τονίζει: «Η εποχή των λαϊκισμών, των μαζών και των απρόσωπων στρωμάτων πρέπει να λάβει ένα σαφές πολιτικό τέλος πριν οι υποτιθέμενοι λαοί, μάζες και στρώματα στραφούν προς εκείνους που τους προσφέρουν τη βαθιά θαλπωρή των φανταστικών κοινοτήτων – εθνικών, εθνοτικών, θρησκευτικών και άλλων. Για να αποτραπεί η συνεχιζόμενη αλλοτρίωση, κάθε πολίτης πρέπει να έχει την αίσθηση ότι μετέχει ισοδύναμα και συνεχώς στη διαμόρφωση της κοινωνίας του, χωρίς η ύπαρξη και η γνώμη του να διηθούνται ώσπου να μην απομένει παρά η ξύλινη γλώσσα των ισχυρών και το χειριστικό παίγνιο των ΜΜΕ.»

Ο Μελέτης Ρεντούμης γράφει τη λειτουργία του ανταγωνισμού και του επιχειρείν στην ΕΕ: «Πρέπει να γίνει μία ώριμη συζήτηση στην Ένωση, για το ποια θα είναι από δω και στο εξής η ευρωπαϊκή στρατηγική στο θέμα του επιχειρείν και να βρεθεί η χρυσή τομή μεταξύ προάσπισης του ανταγωνισμού για όλα τα κράτη μέλη, αλλά από την άλλη να δοθούν κίνητρα και σε μεγάλες επιχειρήσεις να μπορούν να ανταγωνίζονται με ασφάλεια στο διεθνές γίγνεσθαι, δημιουργώντας υπεραξία για τους εργαζόμενους, τους μετόχους και εν τέλει για τους Ευρωπαίους καταναλωτές. Μία νέα εποχή αλλαγών έχει ήδη ξεκινήσει στην ΕΕ και σίγουρα η νέα Επιτροπή θα κληθεί να δώσει μία οριστική λύση στο ζήτημα»