Παρασκευή, 16 Ιουν 2017

Κύκλος 5: «Το διανοητικό κεφάλαιο υπό συνθήκες τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης» Συντονιστής Πέτρος Καβάσαλης

αρθρο του:
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Κύκλος 5: «Το διανοητικό κεφάλαιο υπό συνθήκες τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης» Συντονιστής Πέτρος Καβάσαλης

[ Video Blog.gr http://www.blod.gr/lectures/Pages/viewlecture.aspx?LectureID=3540 ]

 

Η Ελλάδα Μετά | Κύκλος 5: Το διανοητικό κεφάλαιο υπό συνθήκες τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης from Evangelos Venizelos on Vimeo.

 

Γιάννης Μαστρογεωργίου, Διευθυντής του ΔΙΚΤΥΟΥ για τη μεταρρύθμιση.

Αν έδινα έναν τίτλο σήμερα αυτός θα ήταν «το μέλλον μπαίνει…στον αυτόματο» Η λεγόμενη 4η βιομηχανική επανάσταση έχει ως πυρήνα της τον συνδυασμό της δύναμης της αυτο-εκπαίδευσης των ίδιων των μηχανών (Machine Learning), της επιστήμης των Δεδομένων (Data Science) και της Τεχνητής Νοημοσύνης (Αrtificial Intelligence) που αθροιστικά δημιουργούν τεράστιες προκλήσεις και ευκαιρίες. Η τεχνητή νοημοσύνη όχι μόνο θα μεταλλάξει την βιομηχανία, αλλά θα δοκιμάσει τις κοινωνικές, πολιτικές, στρατιωτικές και γεωπολιτικές σχέσεις, και θα επαναχαράξει τη σχέση ανθρώπου – μηχανής· μία σχέση που θα είναι περίπλοκη, καθώς δεν θα φέρει μόνο την αντικατάσταση του πρώτου από τα ρομπότ, αλλά και την συνεργασία μεταξύ τους. Και αυτή η εξέλιξη ανοίγει έναν τεράστιο ορίζοντα φιλοσοφικών, κοινωνικών σχέσεων που θα εξεταστούν υπό νέο πρίσμα. [ Διαβάστε την ομιλία εδώ ] 

 

Αχιλλέας Γραβάνης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης, ερευνητής ΙΤΕ.

Η διεθνής πρακτική τα πανεπιστήμια να συνεργάζονται με την οικονομία, να την τροφοδοτούν με καινοτομία και να συμμετέχουν στην παραγωγή πλούτου και νέων θέσεων εργασίας απουσιάζει από την χώρα μας. Οι μεγάλες εταιρείες υψηλής τεχνολογίας αναπτύσσουν πλέον ερευνητικά εργαστήρια αιχμής μέσα στις πανεπιστημιουπόλεις και κλείνουν τα δικά τους. Το 60% των φαρμάκων στις ΗΠΑ και το 20% στην Ευρώπη έχει αναπτυχθεί σε ακαδημαϊκά ερευνητικά εργαστήρια. Ιδεοληψίες και αναχρονισμοί έχουν κρατήσει το ελληνικό πανεπιστήμιο περίκλειστο και σε απόσταση από το οικονομικό γίγνεσθαι και την επιχειρηματικότητα. Στον χώρο της βιοτεχνολογίας οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες υπολογίζεται ότι επενδύουν κάθε χρόνο σε κοινά προγράμματα έρευνας και καινοτομίας με τα πανεπιστήμια πάνω από 65 δισεκατομμύρια δολάρια (outsourcing). Η χώρα μου οφείλει να είναι παρούσα σε αυτήν την έκρηξη επενδύσεων τεχνολογίας. Διαθέτει εξαιρετικό, διεθνώς ανταγωνιστικό επιστημονικό προσωπικό στα ΑΕΙ και στα Ερευνητικά της Κέντρα το οποίο μόνο την τελευταία 5ετια έχει φέρει από ευρωπαϊκά ανταγωνιστικά ερευνητικά προγράμματα 1,1 δισεκατομμύρια Ευρώ. Οι ελληνικές εταιρείες επίσης και οι τράπεζες πρέπει να δημιουργήσουν τα κατάλληλα επενδυτικά εργαλεία (venture capitals) για την χρηματοδότηση κοινών ερευνητικών έργων και κοινών εταιριών τεχνοβλαστών (spinoffs, startups) μέσα στα πανεπιστήμια και τα Ερευνητικά μας Κέντρα. Η χώρα μας οφείλει να μιμηθεί το παράδειγμα αντίστοιχων μικρών χωρών με εξαιρετικό ανθρώπινο κεφάλαιο, όπως το Ισραήλ, η Ολλανδία και οι σκανδιναβικές χώρες. Ο Νόμος 4009/2011 για τα ΑΕΙ παρέχει όλο το θεσμικό καθεστώς για την διευκόλυνση αυτών των επενδύσεων με την σύσταση στα πανεπιστήμια των Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ) που εμπεριέχουν τους ΕΛΚΕ και τις εταιρείες διαχείρισης και αξιοποίησης της περιουσίας των ΑΕΙ. Τα πανεπιστήμια μας δεν χρειάζονται νέο Νόμο αλλά την εφαρμογή με τις απαραίτητες διορθώσεις του υπάρχοντος νόμου 4009/2011 που ψηφίστηκε από 255 Βουλευτές! Σημαντική επίσης συνεισφορά οφείλουν να έχουν και οι φοιτητές, καθηγητές και ερευνητές των ΑΕΙ μας με την ανάπτυξη επιχειρηματικών πρωτοβουλιών. Οφείλουν να βοηθήσουν την χώρα να βγει από την οικονομική κρίση με την παραγωγή πλούτου και νέων θέσεων εργασίας. 

[Παρουσίαση power point: https://www.slideshare.net/ekyklos/ss-77046129 ]

 

Ιωακείμ Γρυσπολάκης, Ομότιμος Καθηγητής και πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης.

Η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει πορεία αν θέλει να επιζήσει και να εξορθολογήσει τη γεωγραφία και τη αριθμητική του Πανεπιστημαικού χώρου. Στην Τριτοβάθμια Ανώτατη Εκπαίδευση, και ιδιαίτερα στα πανεπιστήμια, εισάγεται δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό νέων ανθρώπων, ενώ στην επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση ένα μικρό ποσοστό. Πρέπει να διοχετευθεί το μεγαλύτερο μέρους του πληθυσμού ηλικίας 18-23 ετών σε τριετούς φοίτησης ΤΕΙ και σε Μεταλυκειακά Επαγγελματικά Κέντρα και, ταυτόχρονη, να γίνει δραστική μείωση του φοιτητικού πληθυσμού στα πανεπιστήμια. [ Διαβάστε την ομιλία εδώ ] 

[ Παρουσίαση power point: https://www.slideshare.net/ekyklos/ss-77046283 ]

 

Βάσω Κιντή, Καθηγήτρια Φιλοσοφίας ΕΚΠΑ.

Η δημιουργικότητα δεν εξαρτάται τόσο από τη φαντασία και την ελευθερία όσο από την πειθαρχία και τη συγκλίνουσα σκέψη (convergent thinking) στην επιστημονική πρακτική. Είναι όροι για την καινοτομία. Τι μπορούμε να κάνουμε στα πανεπιστήμια για να μπορούμε να ανταποκριθούμε στις εξελίξεις; Να έχουμε πειθαρχημένα προπτυχιακά προγράμματα αλλά και ευελιξία στον σχηματισμό προγραμμάτων ώστε να ανταποκρινόμαστε στις εξελίξεις αλλά και για να συμβάλλουμε σε αυτές.. Να μην βλέπουμε την εξειδίκευση (δημιουργία νέων disciplines) ως πρόβλημα ή παρακμή. Στην επιστήμη η εξειδίκευση είναι το αντίστοιχο της ειδογένεσης στη βιολογία. Είναι μοχλός /τρόπος ανάπτυξης.

[Παρουσίαση power point: https://www.slideshare.net/ekyklos/ss-77046339 ]

 

Σταμάτης Φασουλής, Σκηνοθέτης και Ηθοποιός 

Τα νέα παιδιά ζούνε σε μία προστατευτική γυάλα. Είναι απαράδεκτο αυτό που γίνεται στη παιδεία είναι κανονικός σκοταδισμός. Εξειδικεύοντας συνέχεια τη γνώση γεγονός, αυτό σκοτώνει την επαφή με τα πράγματα και σε κάνει ένα ρομπότ πριν το ρομπότ που βλέπεις να έρχεται.

 

Παρεμβάσεις.

 

Παυλάκης Γιώργος, Γιατρός – Ερευνητής

Η Ελλάδα πρέπει να μην καταστρέφει όλες τις προσπάθειες που γίνονται κατά καιρούς και να μην κάνει τα εύκολα δύσκολα. Η χώρα μπορεί να εκμεταλλευτεί το ελληνικό επιστημονικό δυναμικό που ζει στο εξωτερικό. Να μην «κλωτσάει την καρδάρα με το γάλα», να μην κάνει τα εύκολα δύσκολα. Να σταματήσει αυτή τη Σισύφεια συμπεριφορά.

 

Γιάννης Ζαούδης, Συνιδρυτής της Pollfish 

Οι περισσότεροι πελάτες μας είναι από το εξωτερικό οπότε σαφώς και τα χρήματα που έρχονται είναι χρήματα τα οποία δεν υπήρχαν στην ελληνική οικονομία με άλλο τρόπο. Αυτό είναι μετρήσιμο όπως μετρήσιμες είναι και οι εξειδικευμένες θέσεις εργασίας που δημιουργούν οι εταιρείες start-ups.

 

Γρηγόρης Φαρμάκης, Διευθύνων Σύμβουλος της AGILIS SA Statistics and Informatics.

Οι ελληνικές επιχειρήσεις συνεργάζονται με τα Πανεπιστήμια, και μάλιστα αναγκαστικά και σε μεγάλο βαθμό: αξιοποιούν το βασικότερο προϊόν τους, τους αποφοίτους τους. Και είναι μάλιστα αυτή μια συνεργασία αναγκαστική (καθώς η ανώτατη εκπαίδευση δεν είναι ελεύθερη στο κράτος μας) και γι’ αυτό άνιση. Εκεί υπάρχει το σοβαρότερο πρόβλημα, από εκεί θα έπρεπε να ξεκινήσουμε κανονικά. Το ερώτημα γεννάει αμέσως ένα άλλο, ίσως ουσιαστικότερο: «Υπό συνθήκες τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης», ποιες είναι οι γνώσεις, οι ικανότητες, ο τρόπος σκέψης που θα έχει ανάγκη η οικονομία, και που θα πρέπει να δίνουν τα πανεπιστήμια στους αποφοίτους τους;

 

Γιώργος Καλαμαράς, Διευθυντής Επιχειρηματικής Ανάπτυξης Data Verse Ltd.

Το κράτος ξοδεύει πολλά για προμήθειες προϊόντων υπηρεσιών και έργων και αναλώνει αδικαιολόγητα πολύ μεγάλο χρόνο για διαδικασίες που κοστίζουν ακριβά χωρίς να υπάρχει η ανάλογη ποιότητα και όφελος για την κοινωνία και ευρύτερα για την οικονομία. Η γραφειοκρατία, η πολυνομία, η έλλειψη κωδικοποίησης και η πολυπλοκότητα του θεσμικού πλαισίου, όπως ερμηνεύεται και μεταφέρεται στην πρακτική του ελληνικού κράτους, αποτελούν τα εμπόδια για να προχωρήσουμε με ταχύτητα στο μέλλον, και λειτουργούν τελικά σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Αναθεωρώντας πρακτικές και με αξιοποίηση των τεχνολογιών της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης μπορούμε να βρούμε εναλλακτικές λύσεις που θα οδηγήσουν σε ένα πιο αποτελεσματικό και έξυπνο κράτος

 

Βαλεντίνος Τζέκας, Ιδρυτής FightHoar.com, φοιτητής ΠαΜακ εφαρμοσμένης πληροφορικής.

Το κράτος ξοδεύει πολλά όπως υπηρεσίες και έργα που κοστίζουν ακριβά χωρίς να υπάρχει η ανάλογη ποιότητα και όφελος για την κοινωνία και ευρύτερα για την οικονομία. Η γραφειοκρατία, η πολυνομία, η έλλειψη κωδικοποίησης και η πολυπλοκότητα του θεσμικού πλαισίου, όπως ερμηνεύεται και μεταφέρεται στην πρακτική του ελληνικού κράτους, αποτελούν τα εμπόδια για να προχωρήσουμε με ταχύτητα στο μέλλον, και λειτουργούν τελικά σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Η δημιουργία του αλγορίθμου για τον έλεγχο των fake news ,δείχνει τη σημασία μια καλά στοχευμένης ιδέας που παράγει πρακτικό αποτέλεσμα.

Διαβάστηκε 2438 φορές