Εμφάνιση άρθρων βάσει ετικέτας: Επιχειρηματικότητα

"Σε λίγες μέρες κλείνει ένας χρόνος μιας πρωτόγνωρης κατάστασης που δημιουργήθηκε από την πανδημία του Covid-19. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της ανθρωπότητας, ούτε σε εμπόλεμη κατάσταση, υπήρξε ταυτόχρονη παύση της κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας σε παγκόσμιο επίπεδο. Κάθε χώρα, από την πιο ισχυρή, μέχρι και την πιο αδύναμη, ακολούθησε το μοντέλο της κοινωνικοοικονομικής απομόνωσης.  Η εξάπλωση του Covid-19 επηρέασε και επηρεάζει τις επιχειρήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο με τρόπο που είναι αδύνατο να αξιολογηθεί ή να μοντελοποιηθεί. Πολλές από τις πληγείσες χώρες βρίσκονται στο επίκεντρο των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού και ως εκ τούτου, έχουν δει να εξαντλούνται τα περιθώρια αντίδρασης, με αποτέλεσμα μια συνεχιζόμενη και ανεξέλεγκτη διαταραχή."

"Η κρίση του κορωνοϊού θέτει, με τον πιο απόλυτο τρόπο, μεγάλες προκλήσεις και κρίσιμα διλήμματα για το υπερεθνικό ενοποιητικό εγχείρημα. Ο τουρισμός αποτελεί μία πρώτης τάξεως ευκαιρία προκειμένου να τεθούν επί τάπητος πολλές ουσιώδεις αξίες της ευρωπαϊκής ιδέας, όπως είναι η προστασία της ελεύθερης κυκλοφορίας και η κατοχύρωση των δικαιωμάτων όλων των ταξιδιωτών. Στον αντίποδα, οι τριγμοί των θεμελίων της ευρωπαϊκής οικονομίας προκαλούν αφόρητες πιέσεις στις επιχειρήσεις και αναζωπυρώνουν εθνικούς φόβους, δικαιολογημένους ως ένα βαθμό."

Ο Μελέτης Ρεντούμης γράφει για τη συν-καινοτομία και κοινωνική ευαισθησία: « Όλοι μιλούν για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο το οποίο μπορεί να μεταβάλλει την στρατηγική θέση της χώρας, να την καταστήσει κόμβο όσον αφορά την καινοτομία σε θέματα τόσο τεχνολογικά όσο και ενεργειακά με απώτερο στόχο να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο τις επόμενες δεκαετίες στην ΝΑ Μεσόγειο στην λεγόμενη μεταμνημονιακή εποχή. Για να αλλάξει όμως η χώρα μας αφενός χρειάζεται αλλαγή κουλτούρας τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, με έμφαση στην εξωστρέφεια, και αφετέρου απαιτείται ναναπτύξει δύο πολύ βασικές έννοιες συνολικά στο επιχειρείν, στη δημόσια διοίκηση και στις σχέσεις κράτους-πολίτη-επιχείρησης.»

Ο Θεόδωρος Φέσσας στην παρέμβασή του στο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, Η Ελλάδα Μετά, τόνισε: «Το αυτονόητο είναι σήμερα, εντελώς συσχετισμένο με την αλήθεια. Παραδείγματος χάριν δεν είναι αυτονόητο ότι η υπερφορολόγηση καταστρέφει την επιχειρηματικότητα και την παραγωγική εργασία; Δεν είναι αυτονόητο, ότι σήμερα όσοι δεν μπορούν να δουλέψουν-είτε συνταξιούχοι, είτε άνεργοι- εξαθλιώνονται, όσοι δουλεύουν συνθλίβονται από τις εισφορές και τους φόρους και όσοι μπορούν να προκόψουν μεταναστεύουν; Δεν είναι αυτονόητο, ότι δεν μπορείς να δημιουργήσεις επενδύσεις και να φέρεις κεφάλαια στη χώρα, όταν δεν έχεις λύσει θέματα, όπως είναι το αδειοδοτικό, το χωροταξικό, η απονομή δικαιοσύνης, το σταθερό φορολογικό πλαίσιο;»

Ο Θανάσης Βακάλης στην ομιλία του στο Συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, Η Ελλάδα Μετά, θέτει το ερώτημα αν είμαστε «αν είμαστε κοντά στην εθνική αναγέννηση, ή στην εθνική καταστροφή» και απαντά: «Είμαστε κοντά στην εθνική καταστροφή. Η κατάσταση αυτή είναι αναστρέψιμη, μόνο και εφ’ όσον επικρατήσουν συνθήκες σταθερότητας, πολιτικής και οικονομικής, που θα επιτρέψουν την προσέλκυση επενδύσεων, ξένων και εγχώριων και θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για την επέκταση της μεταποίησης του εξαγωγικού προσανατολισμού της χώρας. Όλα αυτά όμως μπορούν να συμβούν με την προϋπόθεση να επανακτήσουμε την εμπιστοσύνη μας στις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας και της οικονομίας οι οποίες θα υλοποιήσουν ένα στρατηγικό σχέδιο που θα εγγυάται το μέλλον.»

Ο Λάζαρος Ζουρνατζής εξετάζει το αγροτικό ζήτημα και τονίζει πως αφενός «ο αγροτικός τομέας δεν είναι ένα φυσικό σύστημα αλλά ένας τεχνικός λειτουργικός οργανισμός» και αφετέρου ότι «ως τεχνικό λειτουργικό σύστημα πρέπει να είναι καλά σχεδιασμένο, να υπόκειται σε συνεχή αξιολόγηση και με βάση αυτήν να υφίσταται διαρκείς και αναγκαίες μεταρρυθμίσεις με στόχο την κανονικότητα για να έχουμε τις βέλτιστες αποδόσεις». Ο συγγραφέας τονίζει πως «Η Χώρα χρειάζεται επειγόντως εθνική αφύπνιση» και σημειώνει πως ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του, σημειώνοντας πως «Οι καιροί δεν είναι μόνο χαλεποί. Οι καιροί δυστυχώς είναι "ου μενετοί"»

Ο Θανάσης Βακάλης στο κείμενο που αποτελεί την ομιλία του στην εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στη Λάρισα παρουσιάζει την πολιτική, κοινωνική, οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα. «Ζούμε μια περίοδο της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας όπου η κοινωνία, η οικονομία και οι θεσμοί έχουν ευθυγραμμιστεί πλήρως σε μια πορεία σταθερής πτώσης» τονίζει ο Θ. Βακάλης και σημειώνει πως «λειτουργούμε πλέον σαν υπνωτισμένοι, χωρίς αμφισβήτηση, χωρίς ανάγκη για αναζήτηση της αλήθειας». Ο συγγραφέας τονίζει «πρέπει να τελειώνουμε οριστικά και αμετάκλητα, με τους δημαγωγούς και τους ψεύτες» διαφορετικά δεν θα έχουμε τη βασικότερη προϋπόθεση για την εθνική μας ανάκαμψη.

Ο Αθανάσιος Τσαυτάρης αναλύει γιατί τα ιαματικά λουτρά είναι ένας «ένας γίγαντας εν υπνώσει»: «Μέσα σ’ αυτούς τους εν υπνώσει αναπτυξιακούς γίγαντες πρέπει να εντάξουμε και τις εκατοντάδες ιαματικές μας πηγές με τα λουτρά, σπήλαια, λάσπες κ.ά. που λειτουργούσαν και μάλιστα ήταν διάσημα στην αρχαιότητα. Κάτι που αργότερα στην διάρκεια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας απέκτησαν γιγάντια σπουδαιότητα για να εγκαταληφθούν έκτοτε στην φθορά του χρόνου. Ας ελπίσουμε ότι η σύγχρονη γνώση και επιστημονικά άλματα που γίνονται στις μέρες μας με την μελέτη των μικρομοριακών αυτών ορμονών και του Βιάγκρα βέβαια, ο κόσμος θα ξαναεκτιμήσει την μεγάλη σπουδαιότητα αυτού του πλούτου»

O Νίκος Κασκαβέλης περιγράφει την «Ελλάδα που ονειρευόμαστε» και εξηγεί πως «είναι ήδη μπροστά μας». Ο συγγραφέας τονίζει πως «ο ρόλος της πολιτικής είναι ακριβώς ο οραματισμός του στόχου: η σχεδίαση με τρόπο εύληπτο, ρεαλιστικό αλλά και ελκυστικό προς την κοινωνία, μιας εικόνας για το μέλλον» και δίνει ως θετικό παράδειγμα για τον τόπο μας, την Ελλάδα των θερινών μηνών όπου «ολόκληρες περιοχές της χώρας, που για 8 μήνες το χρόνο ερημώνουν, γεμίζουν ζωή, γίνονται κανονικές κοινότητες, με δραστηριότητες, υπηρεσίες, κοινωνική και εμπορική ζωή». Ο τουρισμός είναι η βασική πηγή, αλλά αλλαγή παραδείγματος, τρόπου σκέψης, επισημαίνει ο συγγραφέας.

Ο Νίκος Τσολακίδης περιγράφει το παράλληλο σύμπαν των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εκτιμώντας πως «η κυβέρνηση μόνο ανάσταση νεκρών δεν υποσχέθηκε, ακόμη» συμπληρώνοντας πως «όλα αυτά για την προσκόλληση στη νομή της εξουσία, για την καρέκλα, την έδρα, την καθέδρα». Ο συγγραφέας αφού παραθέσει βασικούς δείκτες για την κατάσταση της οικονομίας, σημειώνει δεικτικά πως «τα μόνα νούμερα με τα οποία ασχολείται το Μαξίμου είναι εκείνα των δημοσκοπήσεων». «Όσο ο λαός θα αγαπά της αλήθεια αλλά συνειδητά θα επιλέγει την ευκολία του ψεύδους, οι χαμηλές πτήσεις θα συνεχίζονται και θα κλιμακώνονται παντού, στον πολιτισμό , στην παιδεία, στην υγεία» τονίζει.