"Ο Ισπανός ακαδημαϊκός, συγγραφέας και στοχαστής Antonio Muñoz Molina σε μια προσπάθεια να εξηγήσει και να αποκρυπτογραφήσει την καλλιτεχνική δημιουργία εκμυστηρεύθηκε κάποτε ότι τα υλικά της δημιουργίας, και στην περίπτωσή του της συγγραφής, είναι ο φόβος και η παράνοια της καθημερινότητας. Και η πρόσφατα βραβευμένη με το εθνικό βραβείο γραμμάτων της Ισπανίας και διακεκριμένη δημοσιογράφος της El Pais Rosa Montero δήλωσε θαρραλέα «δημιουργώ, γράφω για να μην πεθάνω από το φόβο». Μήπως ο φόβος για το αύριο που προκάλεσε η πανδημία είναι η μαγιά μιας νέας δημιουργικότητας;"

"Η Ευρώπη επέλεξε ακριβώς να μην επιλέξει μεταξύ οικονομίας και περιβάλλοντος ή κλιματικής αλλαγής. Επέλεξε να υιοθετήσει ένα δύσκολο και αβέβαιο στην κατάληξη, πλην δημοφιλές και αισιόδοξο, πράσινο αφήγημα. Όπως δεν παύουν πλέον σε κάθε ευκαιρία να μας θυμίζουν οι αρμόδιοι Επίτροποι, η ανάκαμψη από την πανδημία δεν μπορεί παρά να περνάει μέσα από την πράσινη μετάβαση, καθώς μόνον αυτή οδηγεί στην οικονομία του 21ου αιώνα και όχι του παρελθόντος"

"Αποκορύφωμα όλων αυτών των ανασχετικών παραγόντων, η απόφαση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας. Η εν λόγω δικαιοδοτική κρίση τορπιλίζει την υπεροχή του ενωσιακού δικαίου έναντι του εθνικού και με επίκληση την αρχή της αναλογικότητας αποδομεί τον θεσμικό ρόλο της ΕΚΤ.  Είναι δηλαδή ό,τι καλύτερο για την πολιτική ατζέντα των εθνολαϊκιστών στην Ευρώπη στην χειρότερη στιγμή νέας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης."

"Εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς λέμε ότι τα μέτρα ήταν υπερβολικά. Τα κρούσματα και οι θάνατοι όμως, ήταν ελάχιστα ακριβώς λόγω των έγκαιρων και αυστηρών μέτρων. Γι’ αυτό και μας επαίνεσε όλη η διεθνής κοινότητα. Δείτε τα παραδείγματα στις χώρες που δεν πήραν έγκαιρα μέτρα. Επειδή ο αριθμός των κρουσμάτων δεν είναι αρκετό στοιχείο, μιας και μπορεί να υπάρχουν πολλαπλάσια κρούσματα μη καταγεγραμμένα, σημαντικότερο στοιχείο είναι ο αριθμός θανάτων ανά εκατομμύριο πληθυσμού για σύγκριση." 

"Η απόφαση του ΓΟΣΔ εγείρει δύο σημαντικά ζητήματα: Από τη μία πλευρά, η ευθεία αμφισβήτηση του ΔΕΕ, και μάλιστα από το κορυφαίο μάλλον Δικαστήριο της ηπείρου, ανατρέπει τις ισορροπίες στην έννομη τάξη της ΕΕ και διαταράσσει την ενιαία ερμηνεία και εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Από την άλλη, η αποδοχή του σκεπτικού του ΔΕΕ για την εγκυρότητα του PSPP, βασίστηκε σε μία πιο στενή και αυστηρή ανάγνωση των όρων του επίμαχου προγράμματος."

 

"Η σκέψη ότι οι εξωγενείς «υποχρεώσεις» στις οποίες ο άνθρωπος έχει αυθυποβληθεί και διατηρεί σαν πέπλο πάνω από τον καθρέφτη της σχέσης με τον εαυτό του, καταρρέουν έστω και προσωρινά, τον σπρώχνουν ολοένα πιο κοντά στην αποκάλυψή του. Στη φανέρωση του -ανεπαίσθητα δημιουργημένου- τιμήματος της κατάκτησης μιας φορμαλιστικής αυτονομίας, που έχει εγγραφεί στο «συλλογικό υποσυνείδητό» του. Καταλήγει υποχρεωμένος να αντιληφθεί την αδυναμία τού να κοιτάξει στα μάτια τον «ενδόκοσμό» του, να έρθει αντιμέτωπος με τη νοηματοδότηση της ύπαρξής του."