"Η νέα διακυβέρνηση είχε όλες τις προϋποθέσεις να επιτύχει μια πολιτική συναίνεση με την αντιπολίτευση στο ασφαλιστικό πρόβλημα της χώρας, πράγμα που δεν κατέστη δυνατόν σε όλη της περίοδο της Μεταπολίτευσης. Εφόσον έχει γίνει αποδεκτό το ασφαλιστικό πλαίσιο του τρίτου μνημονίου, θα έπρεπε να γίνουν οι απαραίτητες διορθώσεις που είχαν ήδη εντοπιστεί, να  συμφωνηθεί η σταδιακή μείωση των εισφορών σε συνδυασμό με την παράλληλη μείωση του αφορολόγητου ορίου (είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη) ούτως ώστε να μην υποστούν καμία μείωση στα εισοδήματά τους οι αυτοαπασχολούμενοι και οι αγρότες, και να θεσπιστεί η εισαγωγή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος. Στο πλαίσιο αυτό θα ήταν αυτονόητη η σύμφωνη γνώμη των πιστωτών για την μείωση των πλεονασμάτων, διότι θα μηδενιζόταν το αφανές χρέος μετά το 2045 και το μεγαλύτερο μέρος του εξωτερικού χρέους θα μετατρεπόταν σε εσωτερικό."

"Ήρθε λοιπόν η ώρα να θέσουμε το ερώτημα: να αναρωτηθούμε παράλληλα, αν το η «Ελλάδα Μετά», τελεί σε ευθεία συνάρτηση με τον «Κόσμο Μετά». Άραγε είναι δυνατόν η Ελλάδα να χαράξει μία αυτόνομη ρότα μέσα σε ένα κόσμο που χαράζει διαφορετική πορεία; Είναι ξεκάθαρο ότι μία αυτόνομη και ανεξάρτητη πορεία από το παγκόσμιο γίγνεσθαι δεν είναι ούτε σοφή ούτε και εφικτή. Πρέπει να διερευνήσουμε τη θέση της Ελλάδας σε έναν κόσμο που συνέχεια εξελίσσεται.

Με τα δεδομένα αυτά, έχει ιδιαίτερη σημασία να ξεχωρίσουμε τι είναι αυτό που θέλουμε από την επόμενη ημέρα, και τι είναι αυτό που μπορούμε να έχουμε. Οφείλουμε ακόμη να εξετάσουμε ποιες ήταν οι συνέπειες από τα μέχρι σήμερα γεγονότα." 

"Ο γερμανός κοινωνιολόγος Simon Teune, ο οποίος ειδικεύεται στη μελέτη των κινημάτων διαμαρτυρίας, έχει μιλήσει αυτόν τον καιρό σε αρκετά γερμανικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης. Επικοινώνησα, λοιπόν, κι εγώ μαζί του και μου είπε ότι αυτές τις μέρες βρίσκεται σε εξέλιξη μια έρευνα για να διαπιστωθεί το προφίλ των διαδηλωτών. Ωστόσο, ο Teune έχει στο μεταξύ διαμορφώσει, εμπειρικά, μια γνώμη. Θεωρεί ότι οι διαδηλωτές δεν είναι άνθρωποι που έμειναν άνεργοι ξαφνικά λόγω των περιοριστικών μέτρων. Η γνώμη του είναι πως προέρχονται από τη μεσαία τάξη και ότι έχουν μάλλον υψηλό μορφωτικό επίπεδο. Και είναι πολύ πιθανό ότι αγωνιούν για τις οικονομικές επιπτώσεις που θα έχει η πανδημία. Εκτιμά, μάλιστα, ότι πρόκειται για πολίτες που δεν έχουν εμπειρία από διαδηλώσεις. Κατά τον Teune, τέλος, θα ήταν μεγάλο λάθος να τους βάλουμε την ταμπέλα του ψεκασμένου και να τους ξεχάσουμε."